حریمی که حرمت ناامن تئاتر شهر را حفظ می‌کند
تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۴۹۹۹۵
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، سال‌هاست که می‌بینیم و می‌شنویم که قلب تپنده تئاتر پایتخت در چهارراه معروف ولیعصر (عج) تهران نفس‌های سختی را می‌کشد. خیلی از هنرمندان کشورمان در این سال‌ها به سختی دراین مکان تردد می کنند و یا اینکه از احساس عدم امنیت فریاد می‌زنند، خیلی از مردم برای اینکه از این مکان عبور نکنند، راهشان را به سمت دیگر خیابان یا چهارراه کج می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
همه این‌ها در حالی رخ داده است که امنیت این میراث فرهنگی کشور که زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، تامین شود، از جلسات متعدد و نشست‌هایی که در این عرصه با حضور روسای تئاتر شهر در دوره‌های مختلف با شهرداری تهران و منطقه ۱۱ و شورای شهر گرفته تا برسیم به ساماندهی دستفروشان اطراف آن که در ایامی مثل شب‌های تعطیل و ایام خاص به اوج می‌رسد.
این شب‌ها مکان استوانه‌ای شکل تئاتر شهر در تقاطع دو خیابان انقلاب و ولی عصر (عج) دستخوش مشکلات زیادی است، از بزه‌کارانی که این مکان را دوره می‌کنند تا دستفروشان و آلودگی صوتی و احتمال درگیری و زور گیری و... تازه تا همین چند سال قبل هم دزدی اموال تئاتر شهر را شاهد بودیم.
شهریور سال گذشته طی یک جلسه در وزارت میراث فرهنگی، حریم تئاتر شهر تعیین، مصوب و قرار شد که به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ابلاغ شود. اخیرا نیز نشست شهرداری منطقه یازده تهران و رییس مجموعه تئاتر شهر برگزار شد و نشان داد عزم مدیریت شهری برای حل معضل سد معبر حریم تئاتر شهر جدی است. رئیس تئاتر شهر در این نشست مطرح کرد که با مرحله خطرناک و غیرقابل پیش بینی به لحاظ بزه کاری و آسیب‌ها در اطراف تئاتر مواجه هستیم.
**واکنش هنرمندان به وضعیت فعلی حریم تئاتر شهر
«محمد حاتمی» بازیگر سینما و تئاتر در این رابطه می‌گوید: حتی یک روز تأخیر در ماجرای ساماندهی حریم تئاتر شهر دیر است. شرایط نابسامان پیرامونی این مجموعه هر روز بدتر میشود. حفاظتی هم از این مجموعه وجود ندارد. ضروری است که این مجموعه فرهنگی برای دوستداران فرهنگ و هنر تئاتر حفظ شود.
«کیومرث مرادی»، مدرس و کارگردان تئاتر نیز می‌گوید: محیط پیرامون تئاتر شهر نیز نیازمند یک بازنگری برای رفع مشکلات و آسیب‌ها است. این مکان شناسنامه یک شهر است، ما باید به این امر واقف باشیم که بنایی مثل تئاتر شهر برای برون رفت از وضعیت فعلی به چه مؤلفه‌هایی نیاز دارد.
«رحمت امینی»، مدرس دانشگاه نیز تئاتر شهر را یک موزه زنده می‌داند و می‌گوید: تئاتر شهر باید به لحاظ زیبایی شناسی از این وضعیت بحرانی کنونی خارج شود چرا که این مکان یک قطب مهم در تمام ایران است.
*خبر‌های خوش از اداره کل هنر‌های نمایشی
روز گذشته «کاظم نظری» مدیرکل هنر‌های نمایشی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری آنا مطرح کرد که بالاخره اتفاقات خوب و خوشایندی قرار است برای حریم تئاتر شهر رخ دهد، اینکه طراحی‌های حریم انجام شده و این طرح به میراث فرهنگی فرستاده شده است. بنابراین اگر میراث آن را تأیید کند، اقدامات آغاز میشود. قرار است دور محوطه تئاتر شهر نیز به گونه‌ای که به لحاظ محیطی نازیبا نشود، حریم اتخاذ شود.
حال باید دید این بازسازی و بهبود شرایط که به گفته نظری به نظر وزیر فرهنگ و آقای شهردار هم رسیده است، منتهی به چه تغییراتی در هفته‌های آتی خواهد شد. در نهایت همه وعده و وعید‌ها به جلسه هفته آتی با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی رسیده و به گفته مسئولان ساماندهی حریم به زودی کلید خواهد خورد.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: تئاتر شهر مجموعه تئاتر شهر کاظم نظری تئاتر میراث فرهنگی حریم تئاتر شهر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۴۹۹۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف اسکلت‌های 5 هزارساله که به شیوۀ «مافیا» قربانی شده بودند (+عکس)
یک مطالعه جدید روی بقایای اسکلتی دو زن که در یک مکان نوسنگی میانه (۴۲۵۰-۳۶۰۰ قبل از میلاد) در سن پل توقوآ شاتو در جنوب فرانسه کشف شدند، نشان می‌دهد آن‌ها با روش عذاب‌آوری به قتل رسیده‌اند که امروزه مافیا هنوز از آن استفاده می‌کند: بستن گردن به پاهای خم‌شده تا جایی که فرد دچار خفگی شود و بمیرد.
به گزارش فرادید، سن پل توقوآ شاتو در دره مرکزی رون، یک مکان تجمع در دوران نوسنگی میانه بود، نه یک سکونتگاه مسکونی. در حفاری‌ها، سیلوها و گودال‌های متعددی حاوی سنگ‌های خردشده، سگ‌های قربانی، سرامیک و سنگ‌ریزه کشف شد. همچنین در برخی گودال‌ها بقایای انسان پیدا شد، به ویژه در دو گودالی که توسط یک سازه چوبی پوشیده شده که با انقلاب تابستانی و زمستانی مطابقت دارد.
یکی از این گودال‌ها به نام گودال ۶۹، به شکل یک سیلوی ذخیره‌سازی است، اما هیچ اثری از دانه‌ها یا آتش‌سوزی در آن وجود ندارد (یک روش ضدعفونی برای سیلوهای ذخیره‌سازی واقعی). این گودال در عوض حاوی اسکلت‌های سه زن بود، یکی در مرکز گودال به سمت چپش با یک گلدان نزدیک سرش و دو نفر دیگر زیر یک برآمدگی قرار داشتند.
دومی به پشت قرار داشت و پاهایش خم شده بود و یک سنگ آسیاب سنگین روی جمجمه‌اش قرار داشت. سومی روی شکمش بود و گردنش روی سینه زن دوم بود. زانوهای او هم خم شده و دو تکه سنگ آسیاب بر پشتش بود.
اگر از بالا به گودال در زمان دفن نگاه می‌کردید، فقط اولین زن قابل رویت بود. دو زن دیگر بخاطر برآمدگی از دید پنهان شده بودند. آن‌ها نیز جمع شده بودند، طوری که انگار قطعات سنگ آسیاب به زور هنگام قرار دادن اجساد در موقعیت، جا داده شده باشند.
اگر آن‌ها هنوز زنده بودند، به جهت قرار گرفتنشان زیر برآمدگی گودال، دیگر نمی‌توانستند حرکت کنند و نفس کشیدن برایشان بسیار دشوار می‌شد. در چنین موقعیتی، مرگ نسبتاً سریع اتفاق می‌افتد، حتی اگر قربانیان تخدیر یا ضرب و شتم نشده باشند.
چنین موقعیتی منجر به تهویه ناکافی و کاهش حجم خون پمپاژشده توسط قلب میشود که می‌تواند منجر به توقف فعالیت الکتریکی بدون پالس و یا ایست قلبی شود. برخی از افراد نسبت به دیگران حساس‌تر هستند، اما فشار گردنی یک عامل تشدیدکننده است، مانند انسداد بینی و دهان.
موقعیت خیره‌کننده اندام تحتانی زن سوم نیز قابل‌توجه است. پاهای او با تجزیه بدن به پهلو فرو ریخته بودند و از قرارگیری آن‌ها روی جسد، به نظر می‌رسد زانوها کمی بیش از ۹۰ درجه خم شده‌اند و پاها کم و بیش عمودی نگه داشته شده بودند. با توجه به موقعیت زن، این وضعیت نشان‌دهنده مورد بالقوه‌ای از خفه کردن با طناب است.
در این سناریو، زن روی شکم خود قرار داشت و یک طناب به مچ پا و گردنش متصل بود. این واقعیت که زن توسط سنگ‌های آسیاب و برآمدگی گودال ذخیره‌سازی دچار انسداد شده، همراه با احتمال اتصال مچ پاهای او به گردنش، فرضیه دفن شدن در عین زنده بودن را تأیید می‌کند. در غیر این صورت، فشارهای فیزیکی شدت کمتری داشته، به ویژه با توجه به اینکه سنگ‌های آسیاب از بیرون قابل مشاهده نبودند.
شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد از این روش به عنوان روشی برای قربانی کردن انسان از سایر مکان‌های نوسنگی در اروپا استفاده شده است. تیم تحقیقاتی در حال مستند کردن این روش در صحنه‌های صخره‌نگاره و تدفین ۱۶ گور در ۱۴ مکان باستان‌شناسی است که از جمهوری چک تا اسپانیا امتداد دارند و در محدوده زمانی ۳۵۰۰ از تا ۵۴۰۰ قبل از میلاد هستند.
کانال عصر ایران در تلگرام
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد